De Genitiv am Lëtzebuergeschen ass éischter seelen.

Beispiller mam Genitiv:

• fossiliséierte Genitiv bei Adverben:
  Zäitformen op -s:
  méindes, dënschdes, mëttwochs,
  donneschdes, freides, samschdes, sonndes
  
  
• moies, mëttes, nomëttes, owes, nuetsallkéiers, blannemännerchers, hautdesdaags
  
  
• fest Tournuren:
  Enn des Mounts, Enn des Joers,
  senges Liewens net méi sécher sinn,
  Der Däiwel soll se huelen
  
  
• Beim Familljennumm, deen no vir gestallt gëtt:
  Edmond Lulling > Lullings Edmond
  Léonie Müller > Müllesch Léonie
  
  
• Bei enger Famill:
  Mir gi muer bei Webesch iessen. (bei d’Famill Weber)
  
  
• Mat Pronomen:
  Ech si senger sat.
  Hien ass menger midd.Hien ass eiser sat. (Genitiv pl.: Il en a marre de nous.)
  Mir waren zu eiser siwen. (Genitiv pl.: Nous étions un groupe de sept.)
  
  
• Mat der Prepositioun ‘wéinst’:
  wéinst menger (oder: wéinst mir)
  wéinst senger (oder: wéinst him)
  
  
• De Partitivgenitiv:
  Partitivpronomen: Ech hunn där / der / däers / es  nach.
  Parititivartikel: Ech hu fënnef där Wippercher giess.
  (oder: Ech hu fënnef vun dëse Wippercher giess.)
  
  
• dëser (Genitiv pluriel):
  Wéi vill dëser Pëllen hues du geholl? (w. pl)
  Hues du och dëser Äppel giess? (m. pl)
  Baut Dir och dëser Haiser? (n. pl)